“Zihnin Tuzakları”, bir uyarıdan çok bir davettir: Düşüncenin otomatikliğinden özgürlüğüne, yalnızlıktan bağa, amaçsızlıktan anlamlı bir varoluşa doğru içsel bir yolculuğa çıkma daveti.

İnsan yaşamının belki de en çarpıcı duygusal deneyimi olan aşk, yüzyıllardır şiirlerde, romanlarda ve mitolojik anlatılarda işlendi.

Ustalık çoğu zaman bir zanaatla, bir becerinin yıllar içinde kusursuzlaştırılmasıyla anılır. Ama yaşam söz konusu olduğunda, ustalık sadece bilgi ya da deneyim değil, varoluşa karşı geliştirilen duruştur.

Aşk, çoğu zaman güzellikle, arzuyla, heyecanla ve bağlılıkla anılır. Oysa derinlemesine incelendiğinde, aşk dediğimiz şey, yalnızca sevgiye

“Ben” dediğimiz şey, gerçekten bize mi ait, yoksa bir başkasının gözlerinde mi şekillenir?