“Cennette yemek var mı anne?.. Varsa ölelim. Orada karnımız doyar.”Üç yaşındaki bir çocuğun annesine söylediği bu cümle, bir medeniyetin tüm çığlıklarını susturarak dile getirilmiş bir insanlık manifestosudur. Çünkü artık açlık bir mide boşluğu değil, bir adalet çöküşüdür.

Bir ülkenin ekonomik göstergeleri yalnızca piyasaları değil, toplumun ruh sağlığını da doğrudan etkiler. Haziranı geride bırakırken, Türkiye'de artan enflasyon, hayat pahalılığı ve geçim sıkıntısı, bireylerin yalnızca cüzdanlarını değil, benliklerini de sarsmaktadır.

Bir zamanlar tanrılar katında işlenen bir “suç” vardı: Bilgiyi paylaşmak. Prometheus, tanrılardan çaldığı ateşi insanlara verdiğinde yalnızca karanlığı değil, düzeni de yaktı. Çünkü o kıvılcım, ısıtmanın ötesinde bir anlam taşıyordu: Sorgulama cesareti.

Bir ayna düşünün. Her sabah yüzümüze baktığımız, saçımızı düzelttiğimiz, kendimizi tanımaya çalıştığımız… Ama bu aynanın yüzü çatlamış. Her kırık, başka bir yansımayı getiriyor karşımıza.

Demokrasinin çoğunluğun azınlığa tahakküm aracı olmaktan çıkması için, güçlü denge mekanizmalarına ihtiyaç vardır.

Ekonomi, yalnızca üretim ve tüketim süreçleriyle sınırlı olmayan, aynı zamanda ahlaki ve felsefi boyutları olan bir kavramdır.

Z Kuşağı, yani 1997-2012 arasında doğanlar, toplumsal değişimin yeni yüzü haline geldi. İklim krizinden sosyal adalete, ekonomik...

Pandemi, bir felaketti, ama aynı zamanda bir ayna tuttu. Bize neyin önemli olduğunu, nerede zayıf olduğumuzu gösterdi.

Sosyal medya, bağlantı kurma konusunda bize birçok fırsat sunuyor. Ancak, bu bağlantıların yüzeysel olduğunu unutmamak gerekiyor. Gerçek sos