Mustafa’nın 23 Nisan’ı”(Hayalî bir anı – Atatürk bir çocuk olarak 23 Nisan’da)

Mustafa’nın 23 Nisan’ı”

(Hayalî bir anı – Atatürk bir çocuk olarak 23 Nisan’da)

Bugün okul tatil. Ama bu tatil, sıradan bir tatil değil. Bu, bizim bayramımız. Çocukların bayramı.

Öğretmenim “Bugün sizin gününüz Mustafa” dedi. “Bu vatanın en kıymetli hazinesi sizlersiniz.”

Anlamaya çalışıyorum.

Dün büyükler karar veriyordu her şeye. Bugünse biz de konuşabiliyoruz, oyunlar oynuyoruz, şiir okuyoruz. Hatta bazı arkadaşlarım meclis koltuğuna oturmuş, ülkenin geleceğini konuşmuş.

İçimde bir sıcaklık var. İlk kez bu kadar değerli hissettim kendimi.

Annem sabah kalktığımda saçımı özenle taradı.

“Bugün senin bayramın Mustafa” dedi.

“Senin gibi çocuklar için artık her şey değişiyor. Hakkınız, sözünüz, hayaliniz var artık bu ülkede.”

Bayrakları izledim sokakta. Her köşede gülümseyen yüzler, kırmızı beyaz balonlar, şarkılar…

Kalbim garip bir heyecanla atıyor.

Belki de ilk kez geleceğin bana ait olduğunu hissediyorum.

Büyüyünce asker olmak istiyorum. Belki komutan. Ama en çok da insanlara iyi gelen biri…

O sırada gökyüzüne baktım. Bulutların arkasında bir çift göz hayal ettim.

Sanki bana bakıyor, sanki “Sen büyüdüğünde bu bayramı sen armağan edeceksin” diyor gibiydi.

İçimde bir söz büyüdü:

“Çocuklar sadece gülmesin; söz sahibi de olsun.”

Kutlamalar bittiğinde eve dönerken düşündüm:

Bu bayram, yalnızca eğlence değil.

Bu bayram, çocuk olmanın kıymetini anlayan bir büyük yüreğin hediyesi.

Ve belki bir gün ben de büyüdüğümde, çocukların hakkını koruyan biri olabilirim.

Belki bir ülkeyi çocuklara emanet edecek kadar çok seven biri…

Evet, 23 Nisan kutlamalarında bir çocuk olarak hissettiğim şey tam olarak bu:

Gelecek artık sadece büyüklerin değil. Bizim de…